فى حياتنا كتير حاجات حلوة بتعدى من امام اعينا ومش بنشوفها إلا لما تروح علينا ونحس ان مكانها فاضى ومحدش عارف يملاه .. زي ايه مثلا؟!
زى الأم والأب .. زي الأخوات اللى ممكن نقعد طول اليوم نتخانق ونفتعل المشاكل .. لكن وقت ما اختى تتجوز هاموت من الوحدة وساعتها هاحس بقيمتها
زي صديقتى اللى فضلت طووول معرفتى بيها حطاها على الرف .. او فى برواز واقول مش محتجاها دلوقتى عندى البديل .. لكن اكتشفت انها ملهاش بديل .. ومكانتها فى قلبى عمرها ما هاتتملا بحد ابدا
زي خيال او حلم كنت بحلم بيه وفجأة صحيت منه ومش عارفة احققه .. كنت بحلم انى عمرى ما هاخلص منها .. ان عمرى ما هاستريح من خوفها عليا الزيادة وغيرتها اللى كنت بحسها بتخنقنى .. مع انها كانت بتدفينى ولا اجدع كوفيه فى الشتا
من حنانها اللى كنت بشوفه فى عينيها وكانت بتحاول تخبيه عشان متضايقنيش .. انا كنت مغفلة للدرجادى؟! انا كنت هبلة وعامية؟!
كنت ببص على حد تانى ومش شايفة غيره لدرجة انى دوست على اكتر واحدة حبيتنى فى الدنيا دى بعد أمى .. يااااه
ياااه على كل لحظة خليتها تبكى فيها بسببى .. ياااه لو اقدر ارجع الوقت .. كنت ما أسبهاش ولا ثانية
كنت هافرحها دايما واضحكها ومش ابص لغيرها . بس ترجع الايام دى
بس الوقت مش بيرجع ومهما بلغ الندم مفيش حاجة سحرية هاتمحى الذكريات الوحشة دى ..
بتمنى بكل قلبى ربنا يجمعنا تانى ولو لفترة قصيرة وساعتها هاعمل كل اللى ربنا يقدرنى عليه عشان اسعدها زى ما اسعدتنى
ربى كن معينى وكن سندى فأنت اعلم بي مني
No comments:
Post a Comment