انا معاهم

كل الناس كتبت .. اشمعنى انا .. حتى ناس متخيلتش فى يوم ان ليهم دماغ يفكروا بيها اصلا .. اكتشفت انهم بيكتبوا مقالات .. يبقى لازم اكتب .. 

معنى ان الناس كلها كتبت ان التغيير بدأ يحصل .. ومن الاحاسيس المخيفة انك تبص على التغيير دا من بره .. يعنى لما يبقى كل اللى حواليك بيتحرك وانت واقف تتفرج .. انت مش خايف من التغيير نفسه قد ما انت خايف من نفسك .. انك ممكن تفضل كدا مستنى اللى يشدك للتغيير دا او مستنى ان كل حاجة ترجع زى ما كانت .. احساس مرعب فعلا

ليه بقول كدا؟ لانى حسيته كتير اوى .. لما تلاقى زملائك فى اى مجتمع صغير بيتحركوا وانت زى ما انت .. اللى بيحاول يصلح نفسه واللى بيحاول وبيفشل واللى بينجح واللى بدأ صغير وكبر .. لو انت واخد بالك من كل دا يبقى انت واقف على الارض ومش بتتحرك

يبقى انت الوحيد الخارجى من اعصار التغيير .. ودى حاجة مش حلوة

النهاردة (اقصد بعد الثورة) بقينا كل واحد بيثور على اى حاجة اعتاد عليها .. حتى لو كانت الثورة على نوع الجبنة اللى تلاجة بيتكم

وانا كمان لازم اثور على نفسى .. لازم مسيبش نفسى تتحكم فيا .. تتحكم فى مصيرى او تتحكم فى مستقبلى

مش هاسيب الشيطان تانى يلعب بدماغى ويخلينى امشى فى الطريق السهل للأمان وبس .. امشى جنب الحيط عشان اتدارى فى ظلها واتكلم من ورا الناس عشان محدش يسمعنى

واخيراً هاقول شكرا يا اللهى .. على فضلك وعدلك وكرمك مع بلدى وشعبى .. هاقول يلا نكون قد المسؤولية والنعمة اللى ربنا ادهالنا .. هاقول يلا نتغير من جوة قبل ما يعدى قطر الثورة من قدامنا ويقولنا راحت عليك يا حدقّ